پرتال امام خمینی(س): «إِنّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلا بَطَرًا وَلا مُفْسِدًا وَلا ظالِمًا وَإِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی، أُریدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهی عَنِ الْمُنْکَرِ وَأَسیرَ بِسیرَةِ جَدّی وَ أَبی عَلِیِّ بْنِ أَبیطالِب»؛ یعنی: «من از روی خود خواهی و خوشگذرانی و یا برای فساد و ستمگری قیام نکردم، من فقط برای اصلاح در امّت جدّم از وطن خارج شدم.

می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سیره و روش جدّم و پدرم علی بن ابیطالب عمل کنم.» (نامه امام حسین به محمد حنفیه مقتل خوارزمی؛ ج ۱، ص ۱۸۷-۱۸۹)

با توجه با سطح گسترده تحریف که تقریبا تمام حوزه ها را شامل می گشت از جمله حوزه های اعتقادی برای استحکام قدرت ناروای بنی امیه و یا تحریف تاریخ اسلام برای حذف شخصیت های مخالف و ایجاد ارزش برای شخصیت های حاکم و ... و با توجه به این که اینگونه از انحراف ها، می رفت که اسلام دست ساز قدرت مداران را جایگزین اسلام ناب کند امام امت برای بقاء راه هدایت و جلوگیری از حرکت برانداز حکومت، اقدامی اصلاحی را پیش می گیرد و برای این مهم حرکت نرم سیاسی را آغاز می کند و از بیعت با یزید سر باز می زند و آن را به رسمیت نمی شمارد البته او می داند که حرکت نرم او با واکنش سخت قدرت پرستان اموی روبرو خواهد شد اما از مواضع سیاسی خود کوتاه نمی آید زیرا شرایط به گونه ای بوده که قبول حکومت سبب تحریف کلی دین و آسیب جدی مردم و انحطاط آنها می شده است پس از این است که تعقیب و گریز آغاز می شود و آخر الامر جنگ بر امام تحمیل می گردد.

از آنجا که برخورد های سخت ظالمانه با حرکت های نرم و اصلاحی از جانب قدرت ها معمولا اثر معکوس دارد برخورد خشن و جنایت بار یزیدی سبب می گردد تا فریاد خونین خط امامت به گوش جامعه به خواب رفته و هراس زده برسد و جریان تحریف نا کام و پایه های قدرت سست گردد؛ گویا برخورد ستمکارانه یزید کمک کرده بود تا فریاد امام و یارانش رساتر به گوش ها برسد و جزای ستمکاری ستمکاران عاقبت گریبان آنها را در همین دنیا گرفت و حرکت سید الشهدا به حفظ اسلام و بقاء جریان هدایت انجامید چنانچه می توان آن را در گفتگویی که بین حضرت زین العابدین و فرزند طلحه رد و بدل شده بود دریافت.  

ابراهیم پسر طلحه با گفتاری آمیخته با کنایه به امام سجاد علیه السلام گفته بود: ((ای علی بن الحسین چه کسی غلبه کرد؟ و پیروز گشت ؟))

و علی بن الحسین علیه السلام کنایه تلخ او را پاسخ داده بود :(( هرگاه خواستی پیروز این میدان را بشناسی هرگاه وقت نماز شد اذان و اقامه بگو)) (موسوعه امام حسین ج۶ ص۳۶۲)

یعنی شهادت به توحید و رسالت الهی نشانه آنست که راه توحید و رسالت با شهادت امام و یارانش باقی ماند پس امام به هدف نزدیک قیام خود دست یافته و بر ظلم زمانه در این باره غلبه کرده است. امیرحسین شکیبافر

. انتهای پیام /*